Είμαστε μικροί,λίγοι,αδύναμοι ,μπροστά στη διαννόηση και τη σκέψη ,πως ο Πλάστης μας και Δημιουργός μας ευθύνεται για το επίτευγμά του,αλλά μέσα στη μικρότητά μας και τη μικροψυχία μας ,κατατίθενται ύβρεις κακόβουλα σχόλια και κουτσομπολιά άνευ αιτίας και σημαςίας ,αρκεί να επιδείξουμε τη λανθασμένη μας υπεροχή και εξουςία ...νομίζοντας πως πράττουμε το σωστό το δυνατό και το άρχον σε κάθε λιγοψυχία και αποδοχή αληθείας.
Είμαστε ανίσχυροι και ανίκανοι να αντιπαρέλθουμε σε συζητήσεις,σε διαλόγους,μα προβάλλουμε εξ αρχής,φωνές,κραυγές,αλλαλαγμούς συνοδευόμενους και κατευθυνόμενους από πυρρά και βέλη απαξίωσης,ποταπής μηδενοποίησης,ισχυριζόμενοι την κατά καμία βάση και υπόσταση άποψή μας ,κρίση μας και ευτέλεια του εγωισμού μας.
Ερχεται και συνοδεύεται με χιλιάδες τραύματα και πλήγματα ζωής,απάνθρωπης,ξεδιάντροπης κατάληξης και ανίσχυρης περιρέουσας ατμόσφαιρας,μίσους ,πάθους ,λάθους,ακατάσχετης αιμορραγουσης ροής,που φαίνεται αδύναμη να αντισταθεί σε έναν αβυσαλλέο και αχόρταγο χείμαρρο και καταρράκτη ανανδρείας ,υποταγής,περισυλλογής,απορριμάτων,που κάποτε φάνταζαν και στόλιζαν τις ψυχές ,αλλά τώρα κοσμούς και διακοσμούν,μια σαπήλα,μια δυσωδία,που μόνο το Θείο Μύρο,θα ναι ικανό να απαλλάξει την ανθρωπότητα και τον υπανθρωπισμό μας,από όλη αυτή την κατάντια.
Κατάντια που τη διαλέξαμε,μας την επέβαλλαν,όλοι το ξέρουμε ,όλοι γνωρίζουμε την προέλευςή της,αλλά κανείς δε δύναται να ανταποκριθεί και να αποδειχθει,έστω και για μια φορά ικανός να καταφέρει να δει κατάματα την αλήθεια.
Κι ας πονάει κι ας ματώνει,κι ας ξεσκίζει τις σάρκες μας,πρέπει να ειπωθεί ,χωρίς να διαπραγματευθεί κανείς,αφού ήταν και η μόνη που κατάφερε να εισχωρήσει και να αποτελέσει τη θεία Νέμεση,στις μεταξύ μας αχάριστες και ανέγγιχτες ,ανέπαφες αισθημάτων στιγμές και εξιλεώσεις.
Το τώρα ,το μέλλον,μας περιμένει,μας απαλλαγμένους και ποτέ ευνουχιαμένους ,από τις διάφορες ταλαιπωρημένες και ποτέ παρατημένες στην ησυχία τους,στιγμές και διακλαδώσεις,διαδόσεις και παραγγέλματα αγάπης,απάτης,προτροπής ,προδοςίας και ικεςίας.
Οπου λατρευτικά και σπάνια ,θα κληθούμε να αποδώσουμε τα του Καίσαρει τω Καίσαρα και με ήσυχη και ανέμελλη τη συννείδηςή μας,τη δική μας όχι απαλλαγή αλλά με την καταμέτρηση ευθυνών και τον καταμερισμό αυτών,να προχωρήσουμε ένα βήμα ,τη ζωή μας,να αναςάνουμε και να δούμε τις ομορφιές της ,τις ωραίες της μυρωδιές,απ την όσφρηση πλέον,απαλλαγμένη από τη δύσπνοια των βαριδίων,που μας τραβούσαν πίσω και ολισθαίναν σε έναν συνεχή και αδάμαστο κατήφορο τη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου